دف عقب ، دف جلو و یا چهار چرخ محرک ؟ - قسمت دوم

 

همانگونه که در پست قبلی بیان گردید پس از تولید نیروی محرک توسط موتور و تغییر ، تبدیل و انتقال آن توسط بخش های مختلف سیستم انتقال قدرت این نیرو ، قبل از ورود به چرخ برای آخرین مرحله تغییرات گشتاور ، سرعت ، زاویه و توزیع بین چرخها به دیفرانسیل و سپس پلوس ( شفت گرداننده چرخ ) وارد می شود.

دیفرانسیل بسته به طراحی ماشین و سازنده آن ممکن است در امتداد اکسل جلو ماشین قرار گرفته و  نیروی محرک را به محور جلو منتقل کند و یا  در امتداد اکسل عقب قرار گرفته و نیروی محرک را به محور و چرخ های عقب منتقل کند در برخی خودروها نیز دو دیفرانسیل تعبیه شده که می توان توسط آن نیرو را به یکی و یا هر دو محور و چهار چرخ منتقل نمود.

اگر دیفرانسیل روی محور عقب واقع و محور عقب محرک باشد ماشین را اصطلاحا دف عقب یا  RWD   می گویند. در این اتومبیل ها چرخ جلو به نیروی تولیدی موتور متصل نبوده و تابع حرکت ماشین می باشد که اصطلاحا متحرک گفته می شود. تا اواسط دهه هفتاد میلادی تقریبا همه اتومبیل ها به جزء موارد خاص از این سبک پیروی می کردند.    

اگر دیفرانسیل و گیربکس مجتمع شده و نیروی خروجی مستقیما به چرخ های جلو منتقل گردد اصطلاحا به ماشین دف جلو یا FWD می گویند. در این اتومبیل ها محور عقب متحرک می باشد. بخش عمده ای از خودروهای ساخت سه دهه ی اخیر دنیا از این سبک بهره می برند. 

در برخی دیگر نیز نیرو به هر دو محور منتقل می گردد که ممکن است این انتقال همیشگی و یا یکی از محور ها اصلی و دیگر در مواقع لزوم بطور دستی محرک گردد که اصطلاحا به این نوع اتومبیل ،چهار چرخ محرک یا 4WD گفته می شود.   

در برخی از اتومبیل های امروزی نیز هر دو محور محرک می باشند اما میزان نیروی وارده به هر محور و یا قطع نیروی یکی از محورها بطور خودکار و توسط کنترلرهای سیستم بسته به شرایط حرکتی تنظیم می شود به این دسته چهار چرخ محرک هوشمند یا AWD گفته می شود.   

همانگونه که ذکر شد بسته به اینکه کدام محور اتومبیل محرک باشد و دیفرانسیل در کجا ماشین قرار گرفته باشد، بدلیل تاثیر بر مرکز ثقل ماشین ، محور کشش ، توزیع وزن ، تلفات انتقال قدرت، فرمان پذیری، طراحی خودرو و... می تواند مزایا و یا معایبی داشته باشد که در این نوشته بطور مختصر بررسی خواهیم کرد. 

دف عقب ، دف جلو و یا چهار چرخ محرک ؟- قسمت اول

پس از احتراق سوخت ورودی به موتور اتومبیل و تبدیل انرژی گرمایی سوخت به نیروی محرک ، این نیرو به سیستم انتقال قدرت اتومبیل  ( Power Train ) وارد می شود.  

 سیستم انتقال قدرت اتومبیل ، مشتمل بر کلاچ ، جعبه دنده ، ( گاردان ) ، دیفرانسیل ، پلوس و چرخها می باشد. در برخی از اتومبیل ها علاوه بر موارد ذکر شده ممکن است اجزاء دیگری نظیر جعبه دنده کمکی ، توربین و... نیز تعبیه شده باشد.  

اگر بخواهیم بطور ساده کار هر کدام از این اجزاء را شرح دهیم می توان گفت : کلاچ و یا در گیربکس های اتوماتیک توربین وظیفه قطع و وصل نیرو از موتور به جعبه دنده را بر عهده دارد.  

 نیروی وارده به جعبه دنده بطور دستی ( در گیربکس های معمولی ) و یا اتوماتیک ( در گیربکس های اتوماتیک ) با توجه به میزان بار وارده بر روی ماشین به نسبت مورد نیاز تبدیل و سپس به دیفرانسیل و چرخ های محرک اتومبیل گسیل می شود ، در دنده های سنگین ، گیربکس نسبت بالایی از قدرت ورودی را به گشتاور و مقدار باقی مانده از این نسبت را به سرعت تبدیل می کند هر چه دنده سبک تری انتخاب شود این نسبت بالعکس شده و مقدار بیشتری از نیروی ورودی به سرعت تبدیل و گشتاور کم می گردد.