دف عقب ، دف جلو و یا چهار چرخ محرک ؟- قسمت اول

پس از احتراق سوخت ورودی به موتور اتومبیل و تبدیل انرژی گرمایی سوخت به نیروی محرک ، این نیرو به سیستم انتقال قدرت اتومبیل  ( Power Train ) وارد می شود.  

 سیستم انتقال قدرت اتومبیل ، مشتمل بر کلاچ ، جعبه دنده ، ( گاردان ) ، دیفرانسیل ، پلوس و چرخها می باشد. در برخی از اتومبیل ها علاوه بر موارد ذکر شده ممکن است اجزاء دیگری نظیر جعبه دنده کمکی ، توربین و... نیز تعبیه شده باشد.  

اگر بخواهیم بطور ساده کار هر کدام از این اجزاء را شرح دهیم می توان گفت : کلاچ و یا در گیربکس های اتوماتیک توربین وظیفه قطع و وصل نیرو از موتور به جعبه دنده را بر عهده دارد.  

 نیروی وارده به جعبه دنده بطور دستی ( در گیربکس های معمولی ) و یا اتوماتیک ( در گیربکس های اتوماتیک ) با توجه به میزان بار وارده بر روی ماشین به نسبت مورد نیاز تبدیل و سپس به دیفرانسیل و چرخ های محرک اتومبیل گسیل می شود ، در دنده های سنگین ، گیربکس نسبت بالایی از قدرت ورودی را به گشتاور و مقدار باقی مانده از این نسبت را به سرعت تبدیل می کند هر چه دنده سبک تری انتخاب شود این نسبت بالعکس شده و مقدار بیشتری از نیروی ورودی به سرعت تبدیل و گشتاور کم می گردد.   

بعد از گیربکس دیفرانسیل قرار گرفته است ، وظیفه دیفرانسیل تغییر جهت نیرو و توزیع آن بین دو چرخ بسته به مقاومت موجود بر روی هر چرخ می باشد یا به عبارت ساده تر اگر دیفرانسیل وجود نداشته باشد ماشین قادر به پیچیدن و یا دور زدن نخواهد بود و می بایست همیشه در جهت مستقیم به مسیر خود ادامه دهد.  

پس از دیفرانسیل شفت چرخ های محرک یا همان میل پلوس قرار گرفته است که حرکت خروجی از دیفرانسیل را به چرخهای محرک منتقل می کند.  

آخرین بخش انتقال قدرت چرخ ها محرک  ، یعنی چرخهایی که اتومبیل را به حرکت در می آورند ، می باشد . این چرخ ها بسته به طراحی و کاربری اتومبیل می توانند  چرخ های عقب ، چرخ های جلو و یا هر دو باشند.   

در برخی از اتومبیل ها ، دیفرانسیل روی محور عقب واقع و محور عقب محرک است که به این دسته  دف عقب یا  RWD  اتلاق می گردد. در این اتومبیل ها چرخ جلو به موتور و نیروی تولیدی آن مرتبط نبود و اصطلاحا متحرک می باشد. تا اواسط دهه هفتاد میلادی تقریبا همه اتومبیل ها به جزء موارد خاص از این سبک پیروی می کردند.    

در برخی دیگر دیفرانسیل و گیربکس مجتمع شده و نیروی خروجی مستقیما به چرخ های جلو منتقل می گردد به این دسته دف جلو یا FWD گفته می شود. در این اتومبیل ها محور عقب متحرک می باشد. اتومبیل های سه دهه ی اخیر دنیا اکثرا از این سبک بهره می برند.   

در برخی دیگر نیز نیرو به هر دو محور منتقل می گردد که ممکن است این انتقال همیشگی و یا یکی از محور ها اصلی و دیگر در مواقع لزوم بطور دستی محرک گردد که اصطلاحا به این نوع اتومبیل ،چهار چرخ محرک یا 4WD گفته می شود.   

در برخی از اتومبیل های امروزی نیز هر دو محور محرک می باشند اما میزان نیروی وارده به هر محور بطور خودکار و تو سط کنترلرهای سیستم بسته به شرایط حرکتی تنظیم می شود به این دسته چهار چرخ محرک اتوماتیک یا AWD گفته می شود.   

اما بسته به اینکه کدام محور اتومبیل محرک باشد و دیفرانسیل در کجا ماشین قرار گیرد بدلیل تاثیر بر مرکز ثقل ماشین ، توزیع وزن ، تلفات انتقال قدرت، فرمان پذیری و... می تواند مزایا و یا معایبی داشته باشد که در پست های بعدی این مزایا و معایب را بررسی خواهیم کرد.