سیستم بازگشت مجدد گازهای اگزوز" EGR"

 

در سال‌های اخیر توجه اکید به کاهش آلایندگی موتور خودرو و ماشین آلات سنگین به شدت افزایش پیدا کرده است؛ از یک سو قوانین زیست‌محیطی سال به سال سخت‌تر می‌شوند و از سوی دیگر تولید کنندگان خودرو و ماشین آلات سنگین تلاش می‌کنند با معرفی مدل‌های پاک‌تر، از پس اجرای این قوانین برآیند. در این میان ساز و کار ها و فن آوریهای مختلفی برای کاهش آلایندگی به وجود آمده است که EGR (Exhaust Gas Recirculation ) یا سیستم " بازگشت مجدد گازهای اگزوز " یکی از آنها است که در این مطلب بطور اجمالی  آن را بررسی خواهیم کرد. 

گازهای خروجی اگزوز ، آلاینده‌های متعددی را شامل می شوند که در بین آنها، اکسیدهای نیتروژن که به طور عمومی با NO_X نمایش داده می‌شوند بیشترین خطر زیست محیطی را ایجاد می نمایند. اکسیدهای نیتروژن بیشترین تاثیر را در تشکیل مه دود ایجاد کننده بیماریهای تنفسی در شهرهای بزرگ و بارش باران‌های اسیدی ایفا می کنند و به همین دلیل بیشترین اهمیت در قوانین آلایندگی معطوف به این ترکیبات شده است. ( ترکیبات آلاینده خروجی اگزوز موتورهای دیزل شامل منو اکسید کربن ، دی اکسید گوگرد ، ذرات دوده ، هیدروکربن های نسوخته و اکسید های نیتروژن می باشد . )

سازندگان بزرگ خودرو و ماشین آلات در سال‌های اخیر راه‌های مختلفی را به این منظور آزموده‌اند که برای موتورهای دیزل، یکی از اصلی‌ترین راه حل‌ها استفاده از سیستم Exhaust Gas Recirculation   یا به طور مخفف EGR است که می‌توان آن را سیستم بازگشت مجدد بخشی از گازهای اگزوز به موتور ترجمه کرد.

 این سیستم وظیفه دارد سطح اکسیدهای نیتروژن را در خروجی موتور خودروها و به طور مشخص موتورهای دیزل تا حد امکان کاهش دهد.