کمک فنرهای مغناطیسی Shock Absorber

 

    وظیفه سیستم تعلیق خودرو گرفتن و از بین بردن لرزش ، شوک و تکان های ایجاد شده در مسیر حرکت می باشد میزان توانایی یک سیستم تعلیق ( فنر بندی ) در خودرو را با ضریب  میرایی Damping Index) یا( DI تعریف می کنند هر چقدر این ضریب به یک نزدیک تر باشد سیستم تعلیق خودرو نرم تر و میزان شوک و لرزش اتاق کمتر خواهد بود. این ضریب یعنی میزان گرفتن شوک و ضربه ها یا به عبارتی مستهلک شدن ارتعاشات بسته به طراحی و ابعاد یک کمک فنر داشته  ، مقداری ثابت است و امکان تغییر آن در شرایط مختلف حرکتی خودرو به شکلی که بتواند تعادلی مناسب را بین راحتی سرنشین و فرمان پذیری خودرو ایجاد کنند تقریبا وجود ندارد. در این سیستم ها با وجود آنکه خودرو در عبور از جاده با شرایط مختلفی روبرو می شود اما سیستم تعلیق بر مبنای عملکردی ثابت رفتار می کند و توانایی تطبیق با شرایط مختلف را نداشته و فقط از روی نمودار و ویژگی های مشخصی که در طراحی و ساخت آن در نظر گرفته شده است پیروی می کند برای رفع این عیب راه کارهای متفاوتی وجود دارد یکی از این راه حل ها استفاده از کمک فنری با ضریب میراکنندگی متغیر است.  

    با توجه به این نکته که ویسکوزیته روغن ها تحت تاثیر دما می تواند تغییر کند و ضریب میرایی نیزدر کمک فنرهای روغنی به ویسکوزیته روغن آن بستگی دارد؛ می توان گفت با افزایش دما ویسکوزیته روغن و در نتیجه ضریب جذب شوک کاهش و با کاهش دما عکس این حالت اتفاق می افتد بنابراین تغییر ویسکوزیته مستقیما بر میزان جذب شوک و میرایی ضربات تاثیر خواهد داشت حال اگر بتوانیم سیالی را در داخل کمک فنر بکار گیریم که تغییرات ویسکوزیته اش تحت کنترل باشد به نتیجه مطلوب که همان تغییر ضریب میرایی کمک فنر است دست یافته ایم.